Przekłady
Przekłady · 21. November 2024
https://ok.ru/profile/578330308970/statuses/157464903039850
>>Dmitrij Mielnikow pisze wiersze o Donbasie, wojnie, życiu i nieśmiertelności rosyjskiego żołnierza. Jego poezja cieszy się zasłużoną popularnością wśród czytelników, łatwo wpisuje się w muzykę i przybiera skalę „pieśni ludowej”<< https://vk.com/video-214520063_456239080
Przekłady · 11. November 2024
przełożył Stefan Kosiewski w listopadzie 2024
https://vk.com/wall467751157_2838
Przekłady · 24. Oktober 2024
Dymitr Mielnikow: Przyzwyczajasz się do psa, który za dziesięć lat albo... wiersz przełożył Stefan Kosiewski
Przekłady · 22. Oktober 2024
https://odysee.com/@sowa.magazyn:0/Dmitri-Mielnikow-Wczorajszy-dzien-byl-dobry-dla-smierci-20241020-Przelozyl-Stefan-Kosiewski:1
https://youtu.be/MVSEmUuzS0U
link do filmu:
https://www.tiktok.com/@sowafee/video/7427871294315646241
https://x.com/sowa/status/1848011206600118586
https://vk.com/wall467751157_2814
https://www.linkedin.com/posts/stefankosiewski_dmitri-mielnikow-wczorajszy-dzień-był-dobry-activity-7253778279130632192-HGIA
Dmitri Melnikow, wiersz napisany 18 października 2017 roku
Przekłady · 10. Juni 2024
Dmitri Melnikow
2 Cze o 7:52
Стихотворение дня.
Из книги "Белее снега"
Хранимые одной звездой, одним высоким небом,
мы в воздухе летим с тобой, нелепая с нелепым,
привычно за руки держась, и Бог, влюбленный тоже,
навстречу нам, летит, смеясь, на звездный свет похожий.
Ну что с того, что мы умрем? - Останутся, как прежде,
и этот сад, и этот дом, как памятник надежде,
и этот звездный свет, как мед, сочащийся сквозь соты,
сквозь воздух, что еще поет от нашего полета.
2 июня 2017
Przekłady · 07. Februar 2024
https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:7161066298645377025/?commentUrn=urn%3Ali%3Acomment%3A%28activity%3A7161066298645377025%2C7161104763974012928%29&dashCommentUrn=urn%3Ali%3Afsd_comment%3A%287161104763974012928%2Curn%3Ali%3Aactivity%3A7161066298645377025%29
Przekłady · 14. Januar 2024
Był sobie rycerz Kunibert
Miecz zwał się jego: Dużowert.
Lecz nie przerażał nikogo.
śmiali się jeno zeń woje,
kiedy wyruszał na boje
ze zabawką plastikową.
Na topory, miecze, strzały
grymasy Kuni padały
salwy śmiechu wywołując
bździnami powietrze psując.
Pora zaprzestać wojaczki,
więc przemówił z takiej paczki:
"Przykro mi dobywać miecza
z pochwy, gdym niedoceniany
pogardą i szyderstwami
dopiekany, hańba wlecze
się za mną, zatem gardą
bronię się przed taką wzgardą
do króla i armii całej...