przygrywa tak Muzom na pianinie
wierszoklety w krótkich spodniach
1.
humanizm, jaki by nie był, zawiera
dwie części: teoretyczną i w praxis
teoretycznie ludzie są odpowiedzialni
za swoje czyny jak i całe swoje życie
w praktyce zaś turańskiej i żydowskiej
cywilizacji humanizm stawia pytanie
czy kryminaliści są "od nas" i nie
są odpowiedzialni za swoje czyny
nie ponoszą odpowiedzialności za zbrodnie
Kwaśniewski, Kaczyński, Glapiński i Ziobro
albo nie możemy tak odnosić się nawzajem
do siebie, jak Kaczyński do posłów w Sejmie
nie możemy nazywać kanaliami: Wałęsy, czy
Jakiego, jeśli nie ma pewności co do tego
czy potrafimy odpowiedzieć na pytanie do
filozofa marksistowskiego, A. Zagajewskiego
pisującego dla gazety A. Michnika: czy jest
sprzeczność dialektyczna w tym, że P.O.
Mateusz Morawiecki (pełniący obowiązki)
Ministra Sportu wywalił niczyją kasę na
kol. Kubicę namaszczonego relikwiami jp2
wielkiego przez "Don Stanislao" Dziwisza
prowadzonego we Watykanie przez Ojca Hejmo
z ramienia Służby Bezpieczeństwa; czy do tej
diabelskiej tezy pasuje antyteza satanistów
Czy Jadwiga LESISZ, Niezależny Członek Rady
Nadzorczej ORLEN i Cezariusz Mariusz LESISZ
w stanie wojennym kierowca prowadzący Kornela
Morawieckiego, obecnie Pełnomocnik premiera
Mat. Morawieckiego ds. budowy dróg i mostów
to rodzina, czy tylko przypadkowa zbieżność
żydoskich nazwisk w mafijnej sitwie tajnych
służb Zwiadu Ludowego Wojska Polskiego w PRL
Oddział we Wrocławiu? Zdrowy rdzeń etosu, który
Jarosław Kaczyński ma po prostu w dupie, tzn.
nie jak piosenkarz Kukiz politykę symbolicznie
ale praktycznie, po rozmowie szefa partii PC
z biseksualnym oficerem prowadzącym z WSI
Jeżeli prezydent Andrzej Duda, zięć kolegi
Julka Kornhausera, z grupy poetyckiej TERAZ
nie ujawnia CIUL Aneksu do Raportu o WSI, żeby nie
było podstawy do samorozwiązania się PiS, jak PZPR
P.S.: słowo "ciul" w mowie śląskiej nie jest wcale
obraźliwe w stosunku do takiego, a tylko adekwatne
Prof. Nida-Rümelin mówił o etosie humanistycznym
którego zdrowego trzona nie znajdzie w D. Platona
sway.office.com/6eTEyZMESU2JHNM6
Dmitri Mielnikow mrocznym językiem metafizycznej poezji Heraklita.
Jeżeli Platon był zdania, iż „człowiek posiada subtelniejszy organ poznawczy”, którym był dlań νοῦς (nous), rozum, duch, rozsądek, intelekt, zaś nous był jedną z trzech podstawowych motywacji człowieka, obok śmiertelnego thymos (θυμός) i nieśmiertelnej psyche (ψυχή), to tezy stawiane i rozwijane w czasie przez naukowców skłaniają ku oczywistości przekonania, że Grecy antyku nie posiadali jeszcze świadomości niezależnej wolności działania i odpowiedzialności; Wikipedia sypie przy tym nazwiskami, z których jedno: de.wikipedia.org/wiki/ Thymos#cite_note-Hermann-1 kieruje nas ku odczytaniu słowa thymos (θυμός) jako siły życiowej (Lebenskraft). Thymos (altgriechisch θυμός), Lebenskraft de.wikipedia.org/wiki/ Thymos
Tak to panteistyczny rozum Heraklita miał historycznie przed Platonem po części wpływ na to, co thymos (pragnienie życia, serce w człowieku) w powyższym rozumieniu tudzież psyche (jako źródło życia i świadomości człowieka, w czasie jego cielesnej egzystencji) filozofia przedsokratejska przedstawia nam - obok woli bogów - we fragmentach rozważań przypisanych przez naukowców myślicielowi z Efezu posługującemu się, jak współczesny poeta rosyjski, Dmitri Mielnikow mroczym językiem metafizycznej poezji.
Dla eksplikacji rosyjskiego wiersza vk.com/wall460878824_6712 dokonujemy tu spolszczenia na kolanie (ad hoc) z drugiej ręki fragmentu przemyśleń:
"85. Ciężko jest walczyć z sercem, gdyż każde jego pragnienie osiąga się za cenę duszy."
85. Mit dem Herzen zu kämpfen ist hart. Denn jeden seiner Wünsche erkauft man um seine Seele.Heraklit, Über die Natur. Quelle: zeno.org/nid/20009184279 Die Fragmente der Vorsokratiker. Griechisch und Deutsch von Hermann Diels. 1. Band, Berlin 41922, S. 77-102.
85. „Ciężko jest walczyć z pragnieniem, bo do czego tylko zmierza, kupuje to za cenę duszy”. Krzysztof Narecki, Człowiek w myśli Hieraklita z Efezu. II Zycie ludzkie, przeznaczenie i śmierć. Roczniki Humanistyczne Tom XXX, zeszyt 3 - 1982: 11-12
3 Lut o 7:44 Из книги "Легкий характер"
Я видел Гераклита - он спал на земле, он спал
обняв рукой автомат, бряцающий, как кимвал,
Я видел Гераклита – он спал на земле, ничей,
и ползал снег по нему, наподобие белых вшей,
и мирная жизнь приходила к нему во сне;
война лежит в основе всего, но только не на войне.
Корни в земле пускающий, как женьшень,
Гераклит говорит, что сердце мое мишень,
Гераклит говорит, что сердце мое лишь цель…
для бессмертной любви, и оно превратится в цвель,
в дым, бетонный пролет, ржавый чугунный прикид,
в мост и звезду над ним, которая говорит.
3 февраля 2014 года
Z książki "Lekki charakter"
Widziałem Heraklita - jak spał na ziemi, leżał
obejmując karabin, jego talerz grzechotał.
Widziałem Heraklita - spał na ziemi, niczyjej
i czołgał się po nim śnieg podobny do białych wszy,
a pokojowe życie przychodziło doń we śnie;
wojna leży u podstaw wszystkiego oprócz wojny.
Korzenie w ziemię puszczając, jak żeń-szeń,
Heraklit mówi, że moje serce jest celem
Heraklit mówi, że serce me jeno celem...
nieśmiertelnej miłości i przekształca się w kwiat,
w dym, betonowe przęsło, rdzawy, żeliwny strój
w most i gwiazdę nad nim, która mówi.
przełożył na język polski i uwagami opatrzył Stefan Kosiewski
Porównaj:
"heraklitejska koncepcja walki nie dotyczy tylko świata jako ogromnego pola bitwy, ale stosuje się także do serca każdego człowieka". Krzysztof Narecki, Człowiek w myśli Heraklita z Efezu. II Zycie ludzkie, przeznaczenie i śmierć. Roczniki Humanistyczne Tom XXX, zeszyt 3 - 1982: 11-12 pracownik.kul.pl/ krzysztof.narecki/dorobek/52656_cz-owiek-w-my-li-heraklita-z- efezu
„Ciężko jest walczyć z pragnieniem, bo do czego tylko zmierza, kupuje to za cenę duszy”.
"Psyche, jako źródło życia i świadomości człowieka, w czasie swojej cielesnej egzystencji doznaje tak różnych oddziaływań i wpływów ze strony ciała, że bardzo często człowiek traci rozum i
nie pamięta o szkodach poniesionych przez duszę. Ten właśnie aspekt uwzględnia Heraklit mówiąc obrazowo, że zaspokojenie każdego ludzkiego pragnienia, każdej żądzy i popędu odbywa się
kosztem duszy, która niejako kurczy się, gdyż jakaś jej cząstka zamienia się w wodę. Można więc chyba zgodzić się z sądem, że heraklitejska koncepcja walki nie dotyczy tylko świata jako ogromnego pola bitwy, ale stosuje się także do serca każdego człowieka. Podobnie jak w świecie ludzie grupami bądź indywidualnie walczą ze sobą, tak w głębi serca każdej jednostki jedno pragnienie ściera się z drugim. Walka między różnymi pożądaniami nasila się w sposób szczególny, zwłaszcza w momencie dokonywania wyboru i podejmowania decyzji.
Zbyt częste uleganie pragnieniom serca sprawia, że człowiek staje się w końcu ich niewolnikiem i że już za życia jego dusza powoli obumiera, ulegając nieustannemu wilgotnieniu". N 11-12
prof. dr hab. Krzysztof Narecki, Człowiek w myśli Heraklita z Efezu [Man in Heraclitus's Philosophy]
